ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ
Μη με ρωτάς! Τι θέλεις να σου πω; Δε θα καταλάβεις. Αν δεν το ζήσεις δε θα καταλάβεις. Μη με ρωτάς τι κάνω εκεί έξω. Τι είναι αυτό που με συναρπάζει στις σκοτεινές γωνιές στο κέντρο. Στα παγκάκια-κρεβάτια… Στους δρόμους που διασχίζω και με θεωρείς τρελή για αυτό. Δεν θα καταλάβεις… Αν δεν δεις αυτό που βλέπω, αν δεν νιώσεις αυτό που νιώθω, αν δεν ακούσεις αυτό που ακούω. Όχι! Δεν θα το βιώσεις έτσι απλά. Θα πρέπει να πάρεις τους δαίμονες σου αγκαζέ και να περπατήσετε μαζί. Να πετάξεις από πάνω σου το σάπιο εγωισμό σου, τα υψηλά σου στάνταρ, τις μεγάλες απαιτήσεις, που έχεις για σένα. Δε θα φορέσεις την μπέρτα ενός σούπερ ήρωα και δε θα σώσεις τον κόσμο. Άνθρωπος θα γίνεις! Ανθρώπινος άνθρωπος, όχι από τους άλλους, τους ναι μεν αλλά…
Θα χρειαστεί να πάρεις όπλα μαζί σου. Άστο κάτω αυτό! Χρειάζεσαι κάτι πιο δυνατό. Είναι επικίνδυνα εκεί έξω, ίσως χρειαστεί να παλέψεις. Να! Πάρε αυτά! Θα σε κάνουν να αντέξεις! Τι εννοείς ότι είναι απλά ένα χαμόγελο κι ένα κουτί για να θάψεις τον εγωισμό και την οπτική που είχες μέχρι τώρα για τον κόσμο; Τι περίμενες ότι θα χρειαστείς; Από σένα κινδυνεύεις! Όχι από τους άλλους. Με τον εαυτό σου θα χρειαστεί να παλέψεις, εσένα θα χρειαστεί να νικήσεις…
Τι εννοείς τι κάνουμε όταν βρέχει; Υπόστεγο υπόστεγο θα πάμε! και θα είμαστε μαζί. Μια ομάδα, πραγματική, με κοινό όραμα και στόχο, με κοινά όνειρα, διαφορετική από αυτές που έχεις συνηθίσει. Κι αν τύχει και βραχείς, απόλαυσέ το! Η βροχή θα ξεπλύνει τις δεύτερες σκέψεις σου, θα παρασύρει την ματαίωσή σου. Άσε που δεν θα σε νοιάζει πια…
Κι αν κρυώνεις; Κι αν ζεσταίνεσαι; Ποιος σου είπε ότι θα είναι εύκολο; Αν το αγαπάς, δε θα σε νοιάζει. Αν το αγαπάς θα το καταλάβεις… Δε θα μπορείς να ζήσεις χωρίς να το κάνεις. Θα σε μαγέψει, θα σε παρασύρει, θα σε αλλάξει. Θα πεις «Θα τον αλλάξουμε τον κόσμο» και 3 λεπτά μετά μπορεί να πεις «Είναι μάταιο». Εκεί σώπασε. Μην το πεις ποτέ. Κράτα το για σένα. Κι αν σε πνίγει και σε τρώει ρώτα έναν άνθρωπο που του μιλάς. Στα ίσα… Οι άνθρωποι που ζουν έξω έμαθαν να μιλούν έξω από τα δόντια. Βλέπεις, δεν έχουν τίποτα να χάσουν. Άντε, ρώτα τον λοιπόν. Τι φοβάσαι; Ρώτα τον τι είναι αυτό που του προσφέρει η παρουσία σου εκεί. Φοβάσαι ε; Νιώθεις ότι δε θα αντέξεις την απάντησή του; Το χαμόγελο και το άγγιγμά του; Φοβάσαι να νιώσεις σημαντικός, ε; Σε τρομάζει η ιδέα ότι είσαι σημαντικός χωρίς να κάνεις κάτι; Χωρίς να χρειάζεται να αποδείξεις κάτι; Πότε σε αποδέχτηκαν τελευταία φορά για αυτό που είσαι; Χωρίς να χρειαστεί να προσποιηθείς κάτι άλλο από αυτό που είσαι; Δε θυμάσαι ε;
Το street work είναι δυνατή εμπειρία. Θα κλάψεις, θα νιώσεις ασήμαντος, θα ξεχάσεις εσένα και θα μάθεις να βάζεις άλλους πάνω από σένα. Όχι για να σε πατήσουν… Ενδιαφέρον θα είναι. Στην πιο αθώα, παιδική του μορφή. Θα μάθεις να βλέπεις τι είναι σημαντικό σε αυτή τη ζωή, πόσο δεν απέχεις από κάποιον που βλέπεις σε ένα παγκάκι ή σε μια στοά. Είσαι έτοιμος να γίνεις πιο άνθρωπος; Τότε κράτα μου το χέρι κι άσε με να σου δείξω το δρόμο…
Της Μαριλούς Στεφάνου – Κοινωνιολόγος/ Street Worker
